Suriname overleeft!

Donderdag ochtend, 5.50de wekker.. Te vroeg, maar het moet maar weer. Half zeven weer met de auto mee naar het veerplein. Vanaf daar stapte we over in de veerboot. Een dun bootje, die voor een zeer klein bedrag je naar de overkant van de rivier brengt. Een leuk fenomeen om even te kijken. Het lijkt alsof je op de markt staat. Ze schreeuwen platte brug of markt. Je stapt in en gaat zitten. Zodra het bootje vol is ga je naar de overkant. Daar aangekomen reken je af, omgerekend betaal je 30euro cent!
Vanaf daar ging ik naar een pin automaat. Ik moest nog even pinnen voor de trip. Ik wou een groot bedrag pinnen maar dit lukte niet. Dus maar de helft proberen. Dat wilde wel. Ik was bezig met het wegstoppen van het geld, maar dat lukte niet helemaal. Nadat het was gelukt wou ik mijn pinpas pakken, maar op dat moment werd hij ingeslikt, PANIEK! Snel naar internet, thuis contacten. Nick was gelukkig slim genoeg om te vragen waarom ik de bank niet ging bellen. Geweldig idee!! Dat gedaan, en na een kort telefoontje kon ik mijn kaart maandag weer ophalen. Eerder kon ik zelf niet.
8.00, tijd voor vertrek. We waren met een groep van 11 mensen, waar we wel een jongen bij hadden. Daarbij drie gidsen. De groep was een stuk leuker dan de vorige trip. Allemaal stagaires, en die staan meestal meer open voor nieuwe contacten. We hebben eerst zon 5 uur, inclusief stops, gereden. Het eerste stuk was geasfalteerd, maar al snel werd dit een soort zandpad. Hierbij horen de nodige gaten. Hobbeldebobbel, ruim vier uren lang!
Begin van de middag kwamen we aan bij de rivier. Daar moesten alle spullen worden overgeladen in de boot. Met iedereen die hielp was dat zo gedaan. Even een toiletstop, wat drinken en dan kunnen we nog drie uur met de boot varen.. Althans......
Na zon tien minuten varen kwam het water steeds verder omhoog.. Tegen de tijd dat ik besefte dat het niet oké was begon ook de gids voorin te schreeuwen dat het niet oké was. Zo snel mogelijk naar de kant gevaren. Ik vertrouwde het niet meer en hield mijn tas in de lucht. Op dat moment kwam er een grote plens water de boot in. Het scheelde enkelen centimeters of de boot lag geheel onderwater. Aangekomen aan de kant is er een man achterin hard gaan scheppen. Toevallig kwam er een andere boot langs waar een aantal van ons in zijn overgestapt. Wat bleek.. Hier heb je in iedere boot een systeem dat het water afvoert, dat was kapot.. Het scheelde enorm weinig of we waren serieus gezonken! De anderen hebben een nieuwe boot gehaald. We moesten alle spullen overladen en konden onze weg vervolgen. Ik was bijna weer opgedroogd op moment dat het keihard begon te regenen.. Zijknat! Gelukkig duurde het slechts een kwartiertje, daarna was er voorbij. De rest van de rit wel koud gehad met mijn doorweekte kleding...
Tegen zessen kwamen we aan op het eiland. Spullen uitladen, slaapplekken in orde maken. Ik sliep in een bed, maar bijna iedereen sliep on een hangmat. Dit is goedkoper, maar mijn rug vind dat niet zo geslaagd. Al is de matras waar ik op sliep ook niet optimaal..
Savonds heerlijk gegeten. Na het eten zijn we nog een uur gaan wandelen om wildlife te spotten. We hebben wat spinnen gezien, een nachtvogel, en ik heb nog wat muggen doodgeslagen en kennis gemaakt met familie rode mier.. Geen fijne kennismaking! Bij terugkomst nog even met een relaxte sfeer wat gedronken en het bedje in.

De eerste ochtend op het eiland was ik optijd wakker. Even lekker rondwandelen, foto's maken en genieten van de omgeving.
Om acht uur stond het ontbijt voor ons klaar. Niet optimaal, wit brood.. Ik vond het jammer want de voedingsstoffen hadden we wel nodig. Een uurtje later lag de boot klaar om naar het vaste land te gaan. Dit was maar enkele minuten varen. Van daaruit gingen we een fikse wandeltocht maken. Vooraf vertellen ze hier niet hoe lang je gaat lopen. Onderweg hebben we weinig stops gemaakt en het tempo zat er flink in. Na ruim 1,5 uur mochten we even een kwartiertje zitten. Van daaruit was het nog een uur lopen naar de voet van de berg! Een half uur voordat we bij de voet waren kwamen we op een plateau waar we de berg zagen. Dat was nog flink hoog! 240m is de berg hoog. Na een half uurtje stonden we bij de voet van de berg. Het was een flinke klim naar boven.
Een goede drie kwartier later waren we dan eindelijk boven! Wauw wat een heerlijk uitzicht! 360graden rondkijken! Ondertussen genieten van een lunch, gevolgd door wat foto's te maken. We konden er niet te lang van genieten. Er was een heftige bui op komst, dus plots moesten we inpakken en zo snel mogelijk de berg af. Nog voor we beneden waren begin het inderdaad flink te regenen. Iedereen zijknat en doorweekt. De bui heeft ongeveer een half uur geduurd. Daarna moesten we nog zon twee uur lopen voor we terug waren. Wat mij betreft een vrij lange tocht. Natuurlijk is het leuk om hier rond te sjouwen, maar het tempo lag zo hoog dat er weinig tijd was om rond te kijken en genieten. Onderweg wel veel gezellige gesprekken gehad met de anderen uit de groep. Ik had me enorm verheugd op de waterval aan het einde waar we mochten zwemmen. Daar aangekomen mocht het niet. De laatsten waren er nog niet... Dus zei de gids, snel dan kan het! En dat liet ik geen twee keer zeggen! Kleren uit en het water in, heerlijk! Ondertussen scheen de zon ook weer dus het was echt genieten.
Nadat iedereen er was gingen we de boot in terug naar het eiland. Daar genoten van een douche en nog een tijdje bij het water gezeten. Helaas werd dit opnieuw onderbroken door een regenbui. De rest van de dag hebben we onder de overkapping doorgebracht, waar we chippies hebben gegeten, avondeten, gezellig gekletst en wat spelletjes gespeeld. Prachtige dag gehad!

Zaterdag ochtend vanaf half zeven klaar wakker.. Uit bedje geklommen en nog even op de rots gaan liggen. Ineens was het een uur later en dus tijd voor het ontbijt. Dit keer bruin brood met gebakken eieren!
Net als gister stond een uur na het ontbijt de boot klaar. Vandaag gingen we een stuk lopen naar de raleighvallen. Deze wandeling kan in een half uur, maar onderweg kregen we veel uitleg. Zo hebben we er 1,5 uur over gedaan. Aan het begin van het pad zat ook een logeerplek. We moesten even wachten dus ik ging een praatje maken met de mensen. Later kreeg ik te horen dat ik met de vrouw van de president stond te praten! De president zelf hebben we niet gezien.
Onderweg hebben we veel gehoord over de bomen en lianen. De namen van allerlei bomen en de functies ervan. We hebben ook aan een liaan mogen slingeren, net als een echte tarzan! Gedurende het lopen hebben we opnieuw verschillende apen en vogels gezien. De beloning van het wandelen was uiteindelijk een heerlijk uitzicht bij de raleighvallen. Hoe het water daar tekeer blijft gaan, prachtig. Wat mij betreft konden we daar uren blijven zitten. De Gids dacht er anders over. Na een half uur was het tijd om weer terug te lopen. Dit ging een stuk sneller en voor we het door hadden stonden we weer bij de boot. We zijn naar een kleine waterval gevaren waar we nog even mochten zwemmen. Ik was samen met twee anderen enorm ongeduldig, we zijn direct de boot uit gesprongen, en rennend naar de waterval gegaan. Snel omkleden en plons... AAAAHH.. Heerlijk! Verkoeling!
Ondertussen begonnen we ook wat trek te krijgen. Nadat iedereen lekker was afgekoeld zijn we terug gegaan naar ons verblijf waar de warme lunch voor ons klaar stond.

Na de lunch hadden we wat tijd voor ons zelf. We kwamen er achter dat er doodshoofd aapjes in de boom zaten en deze mochten we voeren. Als je kiss kissie roept dan piepen ze hard en komen ze aangerend. Ze weten dat ze dan eten krijgen. Erg schattige dieren, ook een klein aapje erbij! Later in de middag zijn we gaan afdrijven. We werden met de boot een klein stukje omhoog gevaren en sprongen met zwemvest en al de rivier in. De stroming nam ons mee. We hadden ook twee jongens mee die moesten ons vertellen wat we moesten doen. Dit ging niet zoals het hoorde.. Het ene moment moesten we naar rechts, dan ineens weer naar links. Voor mij geen probleem maar sommigen anderen wel. Aangezien de jongens niets deden ben ik ze maar gaan helpen om ze in de juiste stroming te houden. Het was opzich wel leuk, maar nie enorm spectaculair. Aan het einde kwam er nog een van de meiden aangedreven die te laat hoorde dat ze naar de kant moest. De jongens stonden opnieuw niets te doen aan de kant, ik ben er weer ingesprongen en heb haar net op tijd uit het water gevist.. Anders lag ze nu ng te drijven! Daarna de boot weer in die ons terug bracht naar de accomodatie. Nog even zitten in het water en vervolgens douche en heerlijk warm eten. Voor het eerst in hele lange tijd heb ik weer aardappelen gegeten! Maar volgens mij heb ik het niet gemist..
In de avond hebben we gezellig spelletjes zitten spelen en veel zitten kletsen met elkaar. Voor we het door hadden was het na 12en en vonden we het wel tijd om te gaan slapen.

Voor mij geen lange nacht.. Om half zes begon onze kok alweer met koken voor onze lunch. Dit gebeurde niet geheel stil, waardoor ik niet meer verder kon slapen. Ik ben me gaan aankleden en naar de rotsen van de rivier gelopen. Daar heb ik nog heerlijk een uurtje verder kunnen slapen.
Om acht uur stond het ontbijt weer helemaal verzorgd klaar. Na het ontbijt was het tijd om in te pakken m de plek te gaan verlaten. De boot werd weer volgepakt. Wij mochten weer instappen. Nog gauw even een foto en daar gingen we dan.. Weer 2,5 uur in de boot zitten. Dit keer is de tocht prima verlopen, geen spannende dingen meegemaakt. Onderweg nog een lekker zonnetje erbij, genieten.
Na de boottocht was er een warme lunch, de laatste maaltijd met deze gezellige groep. Jammer vond ik het wel. Maar gelukkig hadden we nog een bus rit van zon 5 uur op het programma! De eerste 4 uur hobbeldebobbel over het maanlandschap. Het had veel geregend, dus de weg was een stuk slechter dan de heenweg. We zijn flink door elkaar heen geschud. Wat ik wel knap vond is dat de meesten het voor elkaar kregen lekker te slapen op deze weg! Ik niet....
Eind van de middag was het dan toch echt tijd om afscheid te nemen van de groep. Twee meiden zie ik donderdag al weer. Bij toeval verblijven zij aankomende week op curacao, en slapen ze bij een van mijn huisgenoten! Of en wanneer ik de anderen nog zie.. Geen idee!

De avond was relaxt. Kleding te drogen hangen. Verhaaltje typen. Mensen vertellen dat ik nog leef. Bankhangen. Eten. Muziekje luisteren. Foto's terug kijken. Slapen!!

Dan denk je eindelijk lekker uit te kunnen slapen.. 7 uur klaar wakker.. Helaas! Dan maar uit bed, op naar de supermarkt voor een ontbijt. De lucht zag er zonnig uit, dus heb ik snel ontbeten en ben ik gaan wandelen naar het veerplein. Wanneer ik dit later ging doen zou het erg heet worden, nu waren er nog wat wolken. Alleen kan het weer in Suriname enorm omslaan! Aangekomen bij de boot begon het te regenen! Gelukkig niet voor lang. Aan de overkant ging ik opzoek naar de bank. Ik had verteld dat donderdag mijn pas was ingenomen, deze wou ik toch erg graag terug hebben. Na een zoektocht heb ik de bank gevonden, maar meeeeen wat was het druk! Eerst tien minuten in de rij gestaan om een nummertje te kunnen krijgen.. Wat bleek... 40 wachtenden voor mij! Dat kon nog wel even duren.. Twee uur heb ik staan wachten! Alsof er geen einde aan zou komen zo lang! Eenmaal aan de beurt was het met enkele minuten afgehandeld en kon ik met pinpas en al weer naar buiten.
In de middag heb ik wat foto's gemaakt in Paramaribo. Ik vind het geen mooie stad. Er zijn weinig bijzondere dingen om te kijken, veel afgetrapte gebouwen en teveel mannen die je aanspreken. Dat laatst is echt bizar. Zoveel mannen die je aanspreken, toeteren vanuit de auto, met je op de foto willen, zelfs iemand die wilde trouwen! Ik was steeds enorm blij te kunnen zeggen dat ik al een schatje heb, en dat hij heel lief is voor mij. En nee, we kunnen geen gezellige avond hebben omdat hij ver weg is. Dat dat hier de cultuur is, prima. Maar het is niet mijn cultuur om zomaar met een vreemde man mee naar huis te gaan. Met sommige mannen ook wel een soort van normaal gesprek kunnen voeren, maar uiteindelijk kwam dan toch de vraag wat mijn telefoon nummer was... Vaak vroeg ik dan hun nummer, ik zou wel bellen die avond... Niet dus!:)
Die middag heb ik ook nog heerlijk op een terrasje gezeten. Genieten van mijn laatste dagje hier. Rond half vijf was het tijd om terug te gaan. Ik kon weer meerijden met de vrouw waar ik verbleef, ideaal! Wel moesten we onderweg nog ergens stoppen om de stroomrekening te betalen. Dat gaat hier niet automatisch.

Thuis aangekomen was het tijd om te douchen, tas in te pakken, wat te eten, beetje op m'n telefoon spelen, katten nog een laatste keer aaien en dan op de bank nog een paar laatste uurtje slapen. Om 3.00 zou de taxi er zijn....
Helaas voor die tijd nog de nodige keren wakker geweest. Had ik eindelijk iets gevonden wat lekker lag, kwamen de muggen me lek steken.. Erg jammer! Half drie schoot ik wakker, en stond bijna gelijk naast de bank. De wekker was nog niet eens gegaan. Snel een broodje gegeten, laatste spullen gepakt en ruim optijd stond mijn taxi voor de deur. Ik was zelf net klaar met alles. Doordat de taxi zo optijd was kwam ik als tweede door de douane heen. Alles was nog dicht, er zat een persoon in de hele vertrekhal..
Daar ging ik dan, op naar m'n tijdelijke thuisland, curacao. De vakantie zit er weer op. Nadat vandaag koningsdag wordt gevierd wordt het toch echt nog vier weken hard werken! Maar het einde is in zicht, mijn opleiding is bijna afgerond... Nog heeel eventjes..