KARNAVAAAAAL! - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van José Adema - WaarBenJij.nu KARNAVAAAAAL! - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van José Adema - WaarBenJij.nu

KARNAVAAAAAL!

Door: José

Blijf op de hoogte en volg José

05 Maart 2014 | Curaçao, Willemstad

Maandag avond heeft Caroline onze huurbaas gebeld. Om een lang verhaal kort te maken: we wilden de auto niet meer en onze borg terug. In het contract staat dat je de borg niet terug krijgt wanneer je het contract voortijdig beeindigd. Na wat klagen en zeuren over de auto zouden we de volgende dag om half zeven onze borg terug krijgen.

De volgende ochtend zit ik om half zeven rustig wakker te worden met een ontbijt op het moment dat de huurbaas belt.. Huh.. Wat moet hij zo vroeg?! Stond hij om half zeven ’s ochtends op de stoep!! Pffff..... Dat had ik niet geheel goed begrepen.. Maargoed, onze borg was binnen enkele minuten in onze handen, heerlijk!
Daarna volgde een vrij korte stage week. Vandaag verliep redelijk goed, al had ik betere lessen gedraaid met deze groepen. Ik vond dat groep drie vrij laat kwam, dus ik liep richting hun klas. Op dat moment zag ik Erwin bij de poort staan, een van onze stage coaches. Ik baalde een klein beetje omdat ik meestal bij groep drie geen hele fijne lessen heb. Op het moment dat groep drie eenmaal aankwam kreeg ik er wel zin in. Bij de deur laat ik de groep altijd wachten, en hier is het gebruikelijk dat de groep in koor ‘Goedemorgen juffrouw José’ zegt. Ik ben hier geen groots voorstander van, maar als het moet dan maar op een leuke manier. Dus ik laat de kinderen dit altijd vrij energiek zeggen. Bij groep drie was dat goed gelukt. Hierdoor kreeg ik enthousiasme en zin in de les. De les verliep vrij goed. Ik ging de kinderen de koprol leren en ze gingen mikken. De kinderen luisterden vrij snel, hier en daar een grapje tussendoor. Dit alles leidde tot een vrij positieve tussen beoordeling. Het enige waar ik aan moet werken is dat er op beide vakken geleerd moet worden. Nu was het ene vak aan het leren (de koprol) en het andere vak gewoon lekker bezig.
Dinsdag avond hebben we lekker met een aantal gegeten en vervolgens wat lang aan tafel gezeten. Voor ik het wist was het tijd om naar bed te gaan.

Woensdag mocht ik weer naar de Auxilliadora. Vooral de les van groep vier was erg bijzonder. Ik was les aan het geven, en in mijn ooghoeken zag ik dat de kleuters klaar stonden om weer het schoolplein op te komen. De juf zag ik af en toe streng wijzen naar mij, wat vooral goede dingen kon betekenen. Vervolgens kwamen de kinderen het plein op, en bijna de helft van de kleuters kwam heel schattig bij mijn les kijken. Aan de rand van de overkapping stonden wat podium stukken waar ze op gingen zitten en allemaal stil zaten te kijken! Zo schattig!
Na stage moest ik de belasting regelen voor onze auto. Dus ik naar een of ander raar gebouw toe. Op het moment dat ik net vijf minuten in de rij sta denk ik ‘Mm... Auto papieren.. Die liggen nog in de auto!’ Ik de papieren ophalen en opnieuw in de rij aangesloten. Na een kwartier was ik aan de beurt om te horen te krijgen dat ik naar de andere balie toe moest. Oke, vooruit... Nummertje getrokken en op mijn beurt wachten maar. Het zag er echt enorm druk uit, dus ik was erop voorbereid dat ik minimaal een uur zou moeten wachten. Verrassend genoeg was ik na een kwartier al aan de beurt! Ik blij naar die balie toe, laat alle papieren zien en zie een moeilijk blik het gezicht van de vrouw die mij hielp.. Iets gebrabbel in het papiaments deed mij vermoeden dat het niet goed was. Klopt.. Wat bleek nou, de verzekering had geen verval datum gezet op het verzekeringsbewijs. Zonder deze datum kon ik geen belasting betalen. Oftewel.. Eerst de juiste papieren regelen en dan mochten we het opnieuw proberen! Heel fijn, maar niet vandaag.
’s Avonds heb ik voor het eerst het spelletje Pit geintroduceerd. Dit is een soort kwartet, maar dan met negen kaarten. En er is niet één iemand per keer aan de beurt, maar iedereen mag random door elkaar heen schreeuwen hoeveel kaarten hij wil ruilen. De twijfel die sommige meiden hadden over het spel was na de start bijna direct verdwenen. We hebben een aantal leuke potjes gespeeld!

Donderdag ochtend werd ik wakker met mega hoofdpijn, maar na lang twijfelen wel besloten naar stage te gaan. Ik heb liever dat de kinderen wel gym hebben, maar dan met een minderen inzet van mij dan dat de kinderen helemaal geen gym hadden. Ik heb de kinderen dit ook gezegd en ze waren enorm blij en kwamen me knuffelen dat ik toch was gekomen! Ik heb met de groepen wat samenwerkingsspellen gedaan en dat vinden ze toch nog best lastig. In een enkele klas liep het zelfs uit tot ruzie. Er valt dus nog veel te doen!
’s Middags heb ik heerlijk op bed gelegen en een film gekeken. Trainen in de avond leek me een vrij slecht plan dus rond half negen ben ik maar weer gaan slapen.

Vrijdag was dan de dag van de sportdag! Spannend! Iets over zevenen waren we op de stage school om alles op te bouwen. Met behulp van twee klasgenoten waren we snel klaar met opbouwen. Enkele juffen waren nog bezig met de handleiding ronddelen en nummers opplakken. Zo rond een uur of acht waren wij er klaar voor. Bijna een half uur later waren dan ook eindelijk alle kinderen verzameld. Er was een gezamenlijke opening met als afsluiting een gebed. Daarin zie je weer dat je een rooms katholieke school is. Na de opening liepen de klassen vrij vlot naar hun eerste onderdeel zodat we zowaar op het juiste moment konden starten! En dat voor Curacao! We waren compleet verbaasd. De sportdag verliep goed. We hadden ons zelf vrij gepland tijdens de activiteiten zodat we konden bijspringen waar nodig was. De hele ochtend hebben we bijna niets te doen gehad dus dat is een zeer goed teken! Erwin en Peter zijn ook nog langs gekomen en ook zij vonden het een mooie sportdag. Iets om trots op te zijn, zo’n sportdag neerzetten in één week tijd!
Vrijdag avond zijn we met een groep uit eten geweest. Een prachtige plek en heerlijk eten! Ik ga er verder niets over verklappen, want ik ga hier met Nick eten op de dag dat hij aankomt.. Moet dan wel een mooie verrassing blijven natuurlijk!
Daarna zijn we nog wat gaan drinken bij de tijd. Een jongen die we kende zou die avond daar gaan zingen. We hebben behoorlijk verbaasd gestaan van hoe goed hij dat kon! Lekkere sfeer en een goede stem! De rest van de avond werd er lekker nederlandstalige foute karnavals muziek gedraaid.

Zaterdag.. Stranddag! Onee, eerst nog even wat inkopen doen voor de karnaval van zondag. Wij met vijf meiden de stad in, schiet natuurlijk voor geen meter op, maar het is wel reuze gezellig. Zo’n 1,5 uur later hebben we dan de paar kraaltjes en het fruit dat we zochten om onze weg naar huis weer te vinden. In de middag zijn we naar Cas Abou geweest. Een standje waar je via een kiezelstenen weg heen moet, en wat slingeren om om de gaten heen te rijden. Aangekomen op de parkeerplaats was Tess aan het inparkeren (met haar auto!) en ineens.. Auto slaat af en doet helemaal niets meer. Zij de huurbaas bellen en zijn broer zou langs komen. Op het moment dat zijn broer er was (1,5 uur na het belletje) bleek de motorkap dicht te zitten met een hangslot, dus ook hij kon verder niets. Nog eens 1,5 uur later is de huusbaas dan toch zelf gekomen en wat bleek, de accu was kapot. Direct vervangen en de auto deed het weer! In de tussentijd hebben wij heerlijk genoten van het strand. Het was een strand met echt prachtig helder blauw water. Op het strand stonden verschillende parasollen gemaakt van palmbladen. Ook kon je hier heerlijk frisbeeën, al belandde de frisbee wel zo af en toe bij andere mensen tussen de stoelen.. Dat krijg je als het wat druk is!
Zaterdag avond gingen we knutselen aan onze t-shirts voor karnaval. We kregen een shirt omdat we bij een bepaald vak hoorde. Je ticket was dat shirt. Het is gebruikelijk hier om je shirt helemaal te verknippen en er zelf een creatie van de maken. Hier zijn we wel even zoet mee geweest.

Zondag was het dan zover! KARNAVAAAAL! Echt totaaaal anders dan hier! We zijn om half elf vertrokken omdat je anders de auto niet meer kwijt kan. We hadden speciale kaaarten gekocht om in een vak te staan waar eten en drinken bij in zat. Dit hebben we gedaan omdat het behoorlijk druk scheint te zijn, en zo heb je zekerheid van schaduw, een goede plek, een dj vooraf, als de parade stil staat en achteraf, drinken en een stuk veiligheid. Om half twaalf waren we daar, maar de optocht was nog lang niet op onze plek. We zijn dus eerst een stukje gaan lopen. Het is heerlijk om te zien hoe het leeft. Overal staan tentjes met familie’s, grotere organisaties en allemaal met de gekste creaties. Geweldig om te zien! Rond een uurtje of een waren we terug, en vanaf toen hebben we nog twee uur gewacht op de parade. Om drie uur ging het eindelijk los! Geweldige pakken hadden de mensen aan! Allemaal handgemaakt! Wat ook mooi is om te zien is dat in bijna iedere wagen de eigen muziek live wordt gespeeld. Achterop de wagen staan dan enorm grote boxen waar het geluid uit komt zodat de lopers lekker kunnen dansen op de muziek. We hebben onze ogen uit staan kijken. Bij ongeveer wagen elf heeft op optocht lange tijd stil gestaan. Dit heeft zeker een half uur gekost. Achteraf hoorde we dat er een generator was ontploft.. Ook niet gek met deze hitte! Gelukkig hadden we een dj die lekkere muziek bleef spelen om de sfeer erin te houden. In ons vak waren ongeveer honder mensen. Wij waren wel de groep die de leeftijd flink omlaag haalden. Dit vonden we niet erg, hierdoor hing er een gezellige sfeer, en niemand was echt helemaal van de kaart. Tegen een uur of half zeven begon het einde in zicht te komen. Totaal hebben we bijna vier uur lang genoten van een geweldige optocht!

Karnaval is iets wat groots gevierd wordt op Curacao. Er zijn vele feestjes aan vooraf gaande. Zo zijn er jump-in feesten, die door heel Willemstad heen worden gegeven. In een avondje wordt het feest opgebouwd en de volgende ochtend is er nog weinig van te zien. Ook is er een week lang een selectie van de grootste karnavals hit. Er zijn vele parade’s. Eerst is de paarden paraden, dan de kinder parade, tiener parade, parade in banda bau, grote parade, afscheid kinder karnaval en dan afscheid grote karnaval. Zoals ik net al zei, de pakken zijn echt geweldig! Er wordt zoveel moeite in gestoken, dat is echt bizar! En dat voor twee keer een parade lopen. Ik heb respect voor de mensen die die parade lopen trouwens! Bij de grote parade starten ze om 10 uur in de ochtend en dan moeten ze ongeveer 8 uur dansen in de brandende zon! Ik doe het ze niet na. En al die mensen kunnen dansen, wauw! Hier zijn het niet alleen de meiden die vooral aan het dansen zijn, maar ook de jongens. En hoe! We hebben onze ogen uit staan kijken. Ze hebben gelukkig wel allemaal een eigen dranken wagen. Hier kunnen ze even pauze nemen en van daaruit krijgen ze te drinken. Als je ziet wat er wordt geschonken snap je wel een beetje hoe ze het zo lang volhouden, dat is niet alleen water....

Maandag was ik vrij. Caroline, Tess en Renée gingen naar een stand richting het westpunt. Mijn zwemtraining was verzet naar 15.00 vanwege het afscheid van kinderkarnaval in de avond. Ik had wel zin om weer te trainen en besloot daarom lekker ee dagje voor mezelf te nemen. ’s Ochtends heb ik vooral wat aan school gewerkt, kamer opgeruimd en een film gekeken.
In de middag eindelijk weer zwemmen! Sinds een weekje zit ik een de doping (magnesium tabletten) om minder last te hebben van kramp. En dat werkte goed kan ik je zeggen!! Wauw! Ik heb ruim anderhalf uur gezwommen! En met flippers! Totaal zo’n 3,5 kilometer gezwommen. Dat heerlijk onder het genot van een zonnetje.

Dinsdag had ik als enige vrij. In de ochtend heb ik door Punda heen gelopen om wat met fotografie bezig te gaan. Ik heb me heerlijk vermaakt om overal een beetje tussendoor te struinen. Uiteindelijk zijn er vier echt mooie foto’s uit gekomen, en verder wat ‘standaard’ foto’s die iedereen wel kent van Curacao. Ik heb genoten van deze ochtend. Doordat je de tijd neemt om een foto te maken zie je ook wat er gebeurt op straat en wat er allemaal leeft. Op andere momenten sta je hier amper tot niet bij stil.
’s Avonds was het tijd voor, jaaaawel, karnaval! Dit maal het afscheid van de grote karnaval. Opnieuw met z’n alle weer naar ons vak toe. De optocht is exact hetzelfde, alleen nu is er geen brandende zon. Je ziet dit verschil vooral terug in dat iedereen veel meer energie heeft om te dansen. Sommige pakken waren nu nog mooier! Enkele wagens waren ook helemaal verlicht met lampjes omdat het in de avond was. Bij wagen negen stond ineens alles stil.. Dat duurde ook allemaal vrij lang. Verschillenden mensen kwamen langs, zelfs nog mensen uit wagen 2! Ruim een half uur later gingen ze dan toch weer verder. De optocht begon bij ons rond 9 uur en om half 1 was de laatste wagen voorbij. We hebben weer genoten van een geweldige avond. Wanneer je hier bent en dit mee kunt maken moet je dat écht doen!
Voordat we thuis waren was het een uur verder, terwijl het tien minuten rijden is. Wat een ramp! We moesten op vele plekken ritsen. Meestal gaat dat hier één om één.. Vanavond even niet. Om de auto heel te houden moest ik op een kruising uiteindelijk vier auto’s voorlaten! Dan schiet het natuurlijk niet echt op..

Voor vanochtend had Caroline bedacht dat het handig was dat ik haar naar stage bracht.. Tijdens het opstaan om zeven uur vond ik het eigenlijk een behoorlijk slecht plan. Veelste vroeg voor een vrije dag! Maargoed, kwart over zeven in de auto, Caroline naar stage brengen. Vervolgens langs de supermarkt en opnieuw naar de belasting. Caroline had ondertussen de verzekeringspapieren geregeld, dus ik ging een nieuwe poging wagen. Dan denk je.. 8 uur ’s ochtends.. Na karnaval.. Zo druk kan het niet zijn! Helaas... Ik had nummer A141 en terwijl ik binnen kwam waren ze bij nummer A117...... Zucht.. Bedje ver weg.. Terwijl ik daar zat kreeg ik via de app te horen waarom de optocht gister zo lang stil stond. Op de route was er een stuk muur ingestort door de bass van een van de wagens. Hier waren vijf gewonden bij gevallen. Ze zijn pas verder gegaan nadat zij waren afgevoerd naar het ziekenhuis en het stuk was afgezet! Zover wij weten is het niet ernstig gewond. Na zo’n 40 minuten was ik dan eindelijk aan de beurt. Papieren laten zien, centjes inleveren en de belasting is betaald. We kunnen weer veilig worden aangehouden door de politie.
En de rest van de dag? Gestrekt als een zee ster liggen op een standbedje en vooral niet teveel doen!

P.s. Ik ben bezig met alle foto’s verzamelen, dus later komen er nog meer foto’s op te staan! En thanks voor de berichtjes die ik krijg op mn blog, ik vind dat leuk om te lezen!

  • 05 Maart 2014 - 21:21

    Sietske:

    Wauw! 't Is leuk om al jouw verhalen te lezen! Wat een avonturen....weer eens wat anders dan een zaterdagmiddag in een zwembad ;-)

  • 05 Maart 2014 - 21:27

    Caroline:

    Ho ho!! Ik heb mezelf naar stage gebracht ;) Ik heb jou daar alleen achter gelaten met de auto! hahaha

  • 05 Maart 2014 - 22:06

    Nick:

    Ah jammer, ik had stiekem gehoopt dat je wat zou verklappen... ;-) Nog 85 dagen wachten dan maar!
    De foto's op de markt zijn mooi gelukt, toch niet voor niets geïnvesteerd in een nieuwe camera, ben trots op je :-D Xxx

  • 06 Maart 2014 - 22:49

    Marcel Rikhof:

    Wat een geweldig leuk verhaal weer om te lezen. Je maakt echt een hoop mee. Geweldig te horen dat het zo goed klikt tussen jou en de kinderen en dat ze vooral zo blij waren dat je toch, ondanks je "ongemak", gekomen was. Ook wel lekker dat je toch je borg terug kreeg ondanks dat je de auto eerder terugbracht.
    Groetjes van Marcel Rikhof

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

José

Actief sinds 17 Maart 2014
Verslag gelezen: 252
Totaal aantal bezoekers 16745

Voorgaande reizen:

17 Maart 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

23 Januari 2014 - 13 Juni 2014

Stage op Curacao

Landen bezocht: