Finito!

Donderdag was de eerste dag dat ik echt begon met mijn stage periode af te sluiten. Donderdag was de laatste stagedag op de Joan Maurits, en dit hebben we gevierd met een grootse sportdag voor de hele school. Ik was om zeven uur op stage om te helpen met alles opbouwen en de ouders intrueren wat ze moesten doen bij de activiteiten. Om kwart over acht begonnen we. Eerst nog een gezamenlijke opening. Een kippenvel momentje kreeg ik toen zelfs de vlag werd geheesen en de kinderen uit volle borst het schoollied zongen. Hierna werd er harde muziek gespeeld met een leuk dansje als warming-up. Dan is het tijd om toch echt te gaan beginnen. De dag verliep soepeltjes, al blijven er natuurlijk altijd verbeterpunten. Het was een gezellig dag met vele mooie momenten. Echt zo schattig, er kwam een jongen uit groep zeven naar me toe. Ik heb hem nog nooit iets horen zeggen in het Nederlands. Zegt hij ineens ‘Juf.. Jij terug naar Nederland?’.. Ja, sorry jongen, ik moet weer terug.. ‘Wanneer jij weer terug hier?’ Echt heel schattig! Hij keek er echt heel zielig bij! Door de dag heen nog vele high fives uitgedeeld en geknuffelt met de kinderen. Aan het einde van de dag nog met de jongens van groep zeven aan het klooien met water geweest. Echt een geweldige afsluiter gehad! Aan het einde van de dag kreeg ik nog een boek kado van de school en een kaart van alle leraren. Van juf Shirley kreeg ik nog twee placemats met afbeeldingen van Curacao.
Nadat alle kinderen weg waren heb ik nog een tijdje zitten kletsen met wat juffen, tot ik weer helemaal was opgedroogd. Toen was het toch echt tijd om naar huis toe te gaan.

In de middag en avond hebben we weinig bijzonders gedaan. Lekker bijkomen van de dag en voorbereiden op de dagen die nog zouden komen.

Vrijdag was de eerste van de drie afsluitende dagen op de Joan Maurits. Op deze dag zou ik afscheid nemen van drie van de klassen. We hebben een leuke vrije speelles gehad als afsluiter. Iedereen mocht zelf kiezen wat ze gingen doen. Er lagen vele materialen waaruit gekozen kon worden. Ze hebben genoten. Aan het einde van de les nog even een klassenfoto en voor iedereen een lolly.
Vrijdag middag had ik zowaar vrij.. Althans.. Geen voetbal! Heel apart! Wel had ik wat anders, namelijk mijn eindgesprek met de stage coaches. Eerst zou ik dit samen met Florian hebben, maar omdat het andere tweetal er niet was had ik alsnog gesprek in mijn eentje. Een heel relaxt en ontspannen gesprek gehad met Kim en Peter. De beoordeling was erg goed. Weer een stapje dichter bij mijn diploma. Nog maar een paar treden te gaan..
’s Avonds zijn we met Caroline, Tess, Renée en Sharon gaan eten bij Tony Roma’s. Heerlijke spare ribs hebben ze daar zeg! Niet normaal! En je krijgt ook een flink bord vol. Daarna was het plan nog even ergens een drankje te doen, maar we waren zo kapot dat we direct ons bedje in zijn gerolt..

De volgende ochtend stond de wekker namelijk om 7.15. Vandaag was er een groots voetbaltoernooi bij het SDK. Ik had twee teams van de Joan Maurits en twee teams van de Auxilliadora die mee deden in dit toernooi. Totaal waren er ongeveer 25 teams. De Auxilliadora had hun eigen begeleiding geregeld en voor de Joan Maurits had ik gevraagd of Caroline wou helpen. Ook was Renée mee, zij was keeper bij het peanalty schieten.
Zelf moest ik de eerste vier wedstrijden fluiten. Vooral de tweede was erg bijzonder, en gelijkertijd lastig want daar speelde Joan Maurits tegen de Auxilliadora. Dus beide mijn scholen!
Na het eerste uur kreeg ik iets meer ruimte voor ontspanning en genieten van het toernooi. Ik kon bij alle scholen even wat rondkijken. Rond een uurtje of één waren alle poule wedstrijden gespeeld en werden de kwart finales bekend. Beide teams van de Joan Maurits waren door naar de kwart finale! Spannend! Helaas van de Auxilliadora geen enkel team. Eerst zouden de teams van de Joan Maurits tegen elkaar moeten spelen, maar dit leek ons geen goed idee. Na overleg met de wedstrijdleiding kon dit toch worden aangepast. Het gevolg was dat ik tussen twee velden in stond en niet kon kiezen welk team ik moest aanmoedigen. Uiteindelijk resulteerde beide wedstrijden in peanalty. Geuss what.. Beide teams naar de halve finale!! WHAA.. Weer dat dillemaa.. Links, rechts, links, rechts.. Niet kunnen kiezen! Lastig, lastig.. Opnieuw liepen beide teams uit op peanaltys. Helaas viel hierbij één team af, maar één team ging nog door naar de finale! Jeeeeej! En nog wel het team dat Caroline de hele dag op sleeptouw had genomen! Echt supertof! Uiteindelijk hebben ze de finale gewonnen met 2-0! Supertrots op deze kinderen! Het was een groot feest op het veld, ze waren allemaal enorm blij. Het andere team is vierde geworden, en ook op hen ben ik trots!

Deze prachtige dag hebben we afgesloten met een prachtige avond. We zijn naar Esther en Wessel gegaan om daar te koken. Daar zijn we al eens eerder geweest toen de moeder van Tess daar nog sliep. Ze hadden ons uitgenodigd om nog een keer langs te komen. Mooi uitzicht.. Lekker eten.. Gezelligheid.. Overwinningsdrankje erbij... Heerlijk!

Dan eindelijk één dagje weekend! Deze dag hebben we benut om lekker te gaan windsurfen. Nog nooit eerder gedaan, maar het was wel leuk! Al had ik nog wat moeite met het draaien.. Oefening baad kunst zeggen ze dan! En ik heb ook geleerd dat je als je valt ver van je board af moet springen.. Dit deed ik dus niet, en landde met mijn scheenbeen weer op het board. Geen beste keuze! Gelijk ijs erop gedaan, maar tot op de dag van vandaag is het nog dik en wat blauw. Eerst ben ik nog even verder gegaan, maar toen ik misselijk werd van de pijn leek het me toch beter om af te stappen. Een volgende keer beter!
De avond heb ik gebruikt om alsnog schoolwerk te doen. Ik moest nog een kamp afschrijven waar nog wel wat uren in gingen zitten.

Maandag.. Laatste lesdag voor de komende tijden! In het vooruitzicht heb ik nog geen idee of ik ga lesgeven in het onderwijs, en als ik het ga doen wanneer... Dus wel een bijzondere dag! Maar een stage dag op Curacao zou geen normale stagedag zijn als alles verloopt zoals het hoort. Toen ik om kwart voor acht op school was kreeg ik te horen dat de juf van groep vier ziek was. Oftewel, mijn les begon om kwart voor elf.. Oke, prima. Ik heb een laptop mee dus lekker aan het typen. Alleen toen kwam er meer paniek.. Het schoolhoofd had de sleutel van het materialen hok mee naar huis en zij was vandaag op een conferentie. Dus ik had géén materialen, want ook mijn eigen materialen stonden in dat hok. Na lang aandringen hebben ze geregeld dat de moeder van het schoolhoofd naar school is gekomen met de sleutel zodat ik toch mijn lessen kon draaien zoals het zou moeten. Ook hier heb ik beide groepen lekker vrij laten spelen. Met groep zeven heb ik weer enorm gelachen. De meiden gingen trefballen, maar allemaal kwamen ze een voor een bij me zitten en zeggen dat de ander oneerlijk speelde. Toch hadden ze enorm veel plezier met elkaar. Ik heb genoten van deze kinderen!
Maandag heb ik de rest van de dag weinig gedaan. Normaal zou ik savonds gaan zwemmen maar ik had nog veel pijn aan mijn voet, die ik ook gister had open gehaald.., en Geralda ging ook niet mee. De volgende dag zou ik daarom met Tess mee gaan sporten.

Dinsdag was ik stage-vrij. Ik had wel zat te doen. Ik moest de laatste dingen regelen voor Nick zn bezoek. Daarnaast nog wat wassen en de sportdag van morgen voorbereiden. Ik ben naar school gegaan om daar vast vele waterballonnen te vullen en bakken met water. Ook vast de klimbaan opgezet. Na 1,5 uur bouwen komt de juf vertellen dat ik dit niet de hele nacht kan laten staan.. Pech voor haar, ik ga het niet weer helemaal afbreken!
Eind van de middag ging ik met Tess mee naar de sportschool. Stap ik uit de auto, hoor ik ineens mijn naam.. Wtf.. Staat Kim daar! Zij geeft daar spinning lessen, dus toen hebben we maar besloten met haar mee te doen. Maar wauw, wat een training! Enige lastige.. met zwemmen heb ik al snel kramp, hier is dat niet minder! Toch was ik wel trots dat ik het hele uur heb volgehouden. ’s Avonds lag ik in bed, en mijn benen deden flink pijn.... Goed gevoel!

Op naar mijn laatste stage dag.. Voor altijd! Wauw, dat voelt raar.. Om zeven uur waren we al op stage om de sportdag helemaal klaar te zetten. We hadden hier geen enkele hulp vanuit school, dus het was best een pittige opgave. Maar ook dit was weer een prachtige sportdag. De kinderen genoten er zichtbaar van. Het water bleef goed op peil door de geweldige hulp van Renée. Tussendoor nog wat foto’s kunnen maken en gezellig met de kinderen meedoen.
Als afsluiter van deze dag hebben we nog een foto gemaakt met alle kinderen van de school. Van de school kregen we nog een certificaat en een tshirt met onze naam erop. Van groep zeven kreeg ik nog een speciaal gedichtje, en van verschillende kinderen een klein tekening of knutselwerkje. Echt sueprmooie dag gehad! En aan het einde van de dag besef je.. Dit was het dan. Het is over, voorbij. De opleiding zit erop, ik ben startbekwaam om aan de slag te gaan in het onderwijs. Eindelijk centjes gaan verdienen. Een gevoel van vrijheid, al zal ik deze kinderen ook wel gaan missen. Het zijn bijzondere kinderen, anders dan in Nederland. Ze waarderen het zo veel meer, en ze hechten zich meer omdat ze weinig mensen hebben om zich aan te hechten. Het was een geweldige ervaring hier die ik absoluut niet had willen missen. Een ervaring die mijn lesgeven heeft kunnen verbeteren, maar ook inzichten heeft gedaan in de cultuur van dit land. Inzichten in hoe blij sommige kinderen kunnen zijn zonder dat ze ook maar iets hebben, voor een aantal zelfs geen warme maaltijd savonds..
Uiteraard zijn er ook heel wat mensen waardoor ik deze stage heb kunnen doen, en ook hun ben ik daar enorm dankbaar voor! Zonder de steun van hen had ik het niet gered! Dankjulliewel daarvoor!

Om de dag mooi af te sluiten ben ik ’s avonds mee geweest naar Cabana. Een heerlijke feestje op het strand. Alleen was het wel jammer dat de regen een beetje de boel verpeste.. Eerst regenbui één, dat ging opzich nog wel. Al viel de stroom van enkele lichten al uit, en ook het geluid deed niet meer wat het moest doen. Al snel na de regenbui was dit weer gefixt zodat het feest verder kon gaan. Daarna volgde regenbui twee, deze was nog een stuk heftiger. Opnieuw viel de muziek uit, dit keer langer dan de vorige keer. Wij stonden al op punt om weg te gaan, dus na de regenbui hebben we dat ook maar gedaan. Een gezellige avond gehad, met wat regen tussendoor..
Alleen thuis aangekomen ging de regen binnen verder! Niet oké! Ik wou net in bed gaan liggen toen ik veel water hoorde stromen, ik dacht zal wel een huisgenoot zijn. Tot ik een huisgenoot hoorde schreeuwen dat ik mijn kamer open moest doen. Er kwam letterlijk een waterval naar beneden in de gang! Stress! Paniek!! Wat te doen?? Huisbaas bellen?? Mm, nee die neemt om half 2 niet op.. Waterleiding afsluiten dan maar! Ik in pyama naar buiten om de hoofdkraan af te sluiten. Ondertussen hadden ze binnen de lekkage gevonden en daar vlak voor zat gelukkig een kraan die afgesloten kon worden. De hoofdkraan kon weer open.. Nog even bijkomen van de schrik en vervolgens de boel bij elkaar dwijlen. We hadden geluk dat we snel hebben gehandelt, en daardoor zijn alle kamers droog gebleven. Al scheelde het niet veel..

Gister ochtend heb ik weinig gedaan, lekker gehangen en genieten van het vrij zijn. Het was de laatste dag van Renée, dus daarom zijn we in de middag lekker gaan zeilen op het spaanse water. Wel was het water een stuk kleiner dan we hadden gedacht. Ondanks dat was het wel lekker om even op het water te zijn. Het zonnetje scheen niet zo hard dus verbranden deden we gelukkig niet.
Als laatste avond maaltijd voor haar zijn we naar Zest geweest. Daar kun je een heerlijke mixt platter bestellen met vooral lekker veel vlees en vis. Genieten met de voeten in het zand en de zonsondergang op de achtergrond....
Om het helemaal af te sluiten met iedereen hebben we nog wat gedronken bij Miles. Daarna ben ik gelukkig voor een tijdje in diepe slaap gevallen, maar dat duurde maar tot een uurtje of drie..

Sinds dat moment heb ik ieder uur de klok gezien. Tot een uurtje of half zeven, vanaf dat moment heb ik de klok enorm vaak gezien! Ik kan echt niet wachten.. Steeds vlucht gegevens checken, klok kijken, rondlopen, oja even laatste schooldingen, klok kijken, vlucht kijken..ZUCHT... Duurt te lang.. Nog een paar uurtjes. Dan mag ik eindelijk Nick op gaan halen van Hato! Wat kijk ik enorm uit naar dat moment! Zucht.. Duurt nog een paar uur.. Vluchtgegevens nog maar even checken dan...