Dát is vrije tijd... Vakantie!

Na zaterdag de hele dag niets te hebben gedaan zijn we zondags naar de Kota Tabla geweest. Dit is een klein natuurpark aan de rand van de zee. Er zijn vier verschillende inhammen waar het water op een bijzondere manier kan bewegen. We hebben hier een uurtje rondgelopen. Erg mooi om te zien, en water dat zo wild is kan ik uren naar staren.. Alleen is dat zo heet hier!
Om af te koelen zijn we smiddags lekker op playa lagun gaan liggen. Tot nu toe wel een van mn favoriete standen!

Maandag was de laatste stage dag op de Auxilliadora voor de vakantie. Oftewel, lekker veel leuke spellen doen met de kinderen! Groep 3 en 4 hebben toch veel te veel energie, die voelen dat de vakantie eraan komt. Lekker rennen, tikken, vliegen en trefbal spelen. Met groep zeven het james bond spel, prachtig.
Tussen de middag ging ik opnieuw naar de ambasade van Suriname. Paspoort mee, geld mee, komt in orde.. Dacht ik. Wat blijkt, voor je toeristen visum moet je 2x een kopie hebben van je paspoort en 2x een kopie van je ticket. En het mooie.. Dit kunnen zij niet voor je doen. De lieve man begreep wel dat ik geen printer in mijn koffer had, maar toch moest ik zelf maar een oplossing zoeken. Gelukkig was Caroline zo lief om dit voor mij op het werk te regelen. Daarnaast moest ik naar de bank om daar de betaling te doen. Ik vroeg me oprecht af wat ze dan nog als taken te doen hebben bij de ambasade! Dit alles regelen kon niet voor 14.00, dus ik moest later maar weer terug komen.
Het was weer tijd voor de buitenschoolse opvang. Sinds deze week neem ik samen met Kim echt alleen het sportgedeelte op ons. Dit was van 15.00-16.00 bij de oudere groep. Wat een ramp is die groep zeg! Wauw! Ik denk dat we de helft van de tijd hebben zitten wachten tot ze konden luisteren. Weinig effectieve sporttijd over dus.
Hierna ben ik met Kim wat gaan drinken. Normaal zou ik moeten zwemmen.. Maar daar had ik dit keer écht geen energie voor. Gelukkig is het bijna vakantie! Het drinken was erg gezellig. Weer een stukje wijzer geworden over de veranderingen binnen de stichting en wat de rol van Kim en mij binnen de stichting is.

Nog één dagje.. Tot de vakantie!! Jeeeej! Ook hier voelde de kinderen dat de vakantie eraan kwam. Hopi druk! Niet normaal. De juffen vonden het geweldig dat ik ze bijna allemaal 3 kwartier lekker heb laten rennen zodat ze daarna in de klas wat rustiger konden zijn.
’s Middags ging ik met de leuke groep 7 naar een voetbal wedstrijd. Ik was gevraagd om een team te organiseren om te spelen tegen de international school. Prima! Twee keer een beetje balletje getrapt met deze jongens en op naar de wedstrijd. De eigen juf was ook mee en vond het geweldig.
De jongens hebben zich geweldig gedragen op het veld, tegen al mijn verwachtingen in! De wijk waar ze vandaan komen is een van de wijken die bekend staat als niet zo’n goede buurt. Veel kinderen leven overdag op straat, ouders die zijn neergeschoten, ouders die de kinderen aan hun lot overlaten etc. Dan verwacht je op het veld ook wel wat gemene slidings, hier en daar een duwtje. Maar niets van dat alles! Netjes gespeeld, sportief gespeeld. Ondanks dat ze met 3-1 hebben verloren. De scheidsrechter heeft ze een geweldig compliment gegeven en ze waren van harte welkom om nogmaals een wedstrijd te komen spelen. Een groter compliment kun je niet krijgen!
Hierna was het eindelijk zover... VAKANTIEEEE!
Om dat te vieren zijn we ’s avonds naar de Heeren geweest. Lekker een pasta gegeten en heerlijk gekletst aan tafel met Tess en Renée. Na het eten moesten we Caroline ophalen van het vliegveld. Zij was voor één dagje voor haar werk ‘eventjes’ naar Bonaire gevlogen.

De volgende dagen heb ik een beetje onder een steen geleefd. Ik heb weinig tot zeer weinig gedaan. Toeristenkaart geregeld, dat dan weer wel. Zoveel moeite voor gedaan, en wat krijg je ervoor? Een klein vierkant kaartje met de tekst ‘toeristenvisum’.. Wauw... Ik verwachtte op z’n minst een prachtige stempel, maar helaas!
Verder veel op en rond mijn kamer gehangen. Tot rust komen van de afgelopen periode. Ik besefte me dat het ook mentaal best veel energie vroeg. ’s Nachts droomde ik geregeld dat er kinderen op mijn kamer zaten. Of dat ze me wakker kwamen maken omdat ze een nieuwe opdracht nodig hadden. Heel bizar, maar betekend wel dat het tijd is voor even wat rust! Kortom, op mn kamer hangen, beetje verslagen typen, op bed liggen, af en toe wat lekkers eten en.. oja lekker niets doen.
Donderdag avond nog wel even getraind. Althans.. Even.. 2 uur! De training ging erg lekker. 8x200meter bc starttijd 3.30. Bijna iedere keer een tijd van 2.55, niet verkeerd.

Afgelopen week is er veel bezoek gekomen. Begin van de week zijn de ouders van Caroline gekomen en gister haar zus en de ouders van Renée. Dat moest gevierd worden! Daarom zijn we vrijdag avond met de hele groep gaan bbq’en bij rock beach. Voetjes in het zand, ondergaande zon, bbq.. Perfecte combinatie voor een gezellige avond!

Gister was het tijd voor springbreak. Dit werd drie keer gevierd op kokomo, maar de eerste twee versies kon ik niet bij zijn omdat ik op de atletiekbaan stond...
Rond een uurtje of één zijn we lekker neergeploft op een strandbedje, nog even onze kleur bijwerken. Muziek staat al aan, en zo tegen een uurtje of drie klinkt dat steeds wat harder. Om drie uur begint happy hour dus vanaf die tijd wordt het steeds drukker. Hier is het bij happy hour niet de halve prijs.. Nee je krijg gewoon twee drankjes mee! Ideaal!
Daarna beginnen ze ook wat activiteiten, al had ik daar meer van verwacht.. Watergevecht, bountyrace, wet tshirt contest etc.. Je kan het zelf allemaal wel invullen. Muziek gaat steeds wat harder, communiceren wordt bijna onmogelijk! Wel een erg gezellige dag gehad! Blij dat ik eindelijk ook mee kon!

Je merkt vast al dat mijn verhaaltje wat kort is vandaag. Dat komt omdat ik vandaag naar Suriname toe vlieg! De volgende zal extreem lang gaan worden, sorry alvast  De komende tien dagen ben ik zo goed als onbereikbaar. De planning is al bekend, maar dit hou ik als een verrassing voor jullie!

Via via hoor ik overigens dat er veel mensen mijn verhalen volgen, maar ik heb werkelijk geen idee wie allemaal! Ik zou het leuk vinden zo nu en dan ook wat van jullie te horen! En dan nu niet allemaal masaal tegelijkertijd ;) Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden, maar ook hoe het met jullie gaat. Nog wat spannende dingen beleeft?? (en als je het hier reageert zal het nooit worden vergeten.. Dan kom je in t grote reisboek te staan:))