The game is on! - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van José Adema - WaarBenJij.nu The game is on! - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van José Adema - WaarBenJij.nu

The game is on!

Door: José

Blijf op de hoogte en volg José

13 Maart 2014 | Curaçao, Willemstad

Dat gestrekt op het strand.. Is goed gelukt voor enkele uurtjes!
’s Avonds hadden we een bbq bij de mede stagaires van Tess en Caro. Deze jongens hadden we al eens eerder gezien en kunnen we goed mee. De opmerkingen vliegen letterlijk over en weer. We hebben een heerlijke avond gehad!

Donderdag was het weer tijd om naar mijn stage te gaan. Zelf had ik wat moeite met opstarten, en ik voelde dat mijn kinderen er ook moeite mee hadden. Het was een dag met veel strijd en kinderen die geen zin hadden omdat ze moe waren....
In de avond mocht ik weer zwemmen! We gingen starts en keerpunten oefenen. In Nederland is het zo dat je dit, uit veiligheid, meestal aan de diepe kant doet.. Hier niet! Want het scheint dat ze bij wedstrijden ook aan de ondiepe zeide starten. En met ondiep bedoel ik dan ongeveer een meter, en het startblok zit daar ruim een halve meter boven! Best eng.

Vrijdag was de tweede en laatste stagedag van de week. Heerlijk, die korte werkweken! Wel de gedachten dat de komende vijf weken intensief gaan worden. In de middag heb ik wat schoolwerk gedaan en maar eens een fysio gezocht. De matrassen die we hebben zijn niet al te best. Mijn stage coach is ook fysio dus dat kwam goed uit. Zoals ik al vermoedde zat mijn rug flink vast! Volgende week mag ik weer komen...
Vrijdag avond zijn we met Geralda en Mienke wat wezen eten. Het plan was om naar de Buren te gaan voor een daghap, maar dat was een andere dan we dachten. We zijn naar een andere plek gegaan waar we heerlijk aan het water alsnog hebben genoten van een pizza. Heerlijke keuze!

Zaterdag ochtend moest ik om 8.30 bij het SDK zijn voor een atletiek workshop. We zijn onder leiding van een official allerlei onderdelen langs gelopen en hebben geleerd hoe we de officiele metingen moeten doen. Totaal waren we daar met 11 studenten en ik gok nog eens 10 lokale mensen. Zeker een nuttige ochtend gehad. Binnenkort mogen we helpen bij een wedstrijd, dan kunnen we zien of we echt goed hebben opgelet.
Begin van de avond mocht ik weer naar het SDK toe komen. Dit maal voor een zwemwedstrijd! Echt briljant! Ik mag met ‘open wedstrijden’ meedoen. Dat is omdat bij de andere wedstrijden je een inschrijftijd nodig hebt. Dit was een open wedstrijd dus mijn coaches hadden enthousiast gevraagd of ik mee kwam doen. Uiteraard! Dat vind ik wel leuk! Ook had ik vier aanmoedigers! Tess, Geralda, Mienke en Caroline! Echt leuk!! Tijdens de wedstrijd heb ik me over verschillende dingen zitten verbazen. Zo zijn de tijdwaarnemers vrijwilligers zonder opleiding. Gelukkig hebben we digitale tijdwaarneming.. Althans, als die het doet! De borden zijn al enorm oud dus doen het amper. Daarbij is mij altijd geleerd dat je hard moet aantikken, maar dat wordt de kinderen hier ook niet geleerd. Per serie stonden er daardoor meestal drie van de acht tijden op het bord!
Een andere verbazing was dus dat het serieus was dat we in het ondiepe gedeelte startte. Ik moet me serieus inhouden om hier niet op de bodem te belanden. Ik vroeg of er een reden was dat we niet aan de andere kant startte, waar het ruim 2 meter diep is. Ja.. Daar is geen afdakje voor de jury.. Kunnen er geen party tenten worden neergezet dan? Nee... Teveel moeite.. Ik had het niet meer! Echt zo lekker de mentaliteit van hier!
Goed, de wedstrijd. Ik had me ingeschreven voor de 400 vrij, 50 vrij en 200 rug. Het is een 50m bad. Stephan, een van de coaches, vroeg wat ik op de 400vrij ging zwemmen. Ik zou onder de 6minuten een leuke prestatie vinden. Dat vond hij te makkelijk.. Onder de 5.20 moest gaan lukken. Ik keek hem aan alsof hij gek was! Ik stond klaar voor de start. Mijn serie werd opgeroepen. De namen verliepen vrij makkelijk.. Totdat.. Lane 7.. Go..Jo.. Gosé ......... Ad.. Adeemaa... Na de start ben ik vrij hard afgegaan. Ik heb geopend in 1.10.. Iets te fanatiek misschien. Gevolg door een 1.19, 1.23 en 1.25 was mijn eindtijd 5.17! Wauw, ik stond er zelf vrij verbaasd van te kijken! Toen ik terug liep naar de vereniging werd ik aangesproken door een man. Hij vroeg waar ik vroeger had getraind. Hij vond het geweldig, en hij vertelde dat hij langs alle verenigingen was gelopen dat ze even moesten kijken naar mijn techniek, dat velen er nog wat van konden leren! Altijd leuk om te horen!
Terug bij de vereniging waren de coaches zeer tevreden. Caroline vertelde ook dat de coaches tegen de zwemmers had gezegd dat ze allemaal even moesten kijken!
Daarna kwam nog de 50 vrij. Ze doen hier overigens niet aan startkaartjes of enige controle of je er staat en of je de juiste persoon bent. Mijn naam konden ze nog niet uitspreken, dus op de gok ben ik maar op het startblok gaan staan. Achteraf bleek het een goede gok! Uiteindelijke tijd 30.9.
Als laatste stond de 200 rug op het programma. Volgens Stephan zou ik 2.44 gaan zwemmen. Een pittige opgave! Na 100 meter zag ik op het bord 1.21 staan. Geen goed teken... Ik keek heerlijk naar boven en zag daar de maan.. Maar wat was dat nou?! Het leek wel alsof de maan mij bijna ging inhalen! Dat laat ik uiteraard niet gebeuren! Alle energie die ik nog had heb ik eruit gegooid en ik heb zo hard gezwommen dat ik de maan voor bleef! Eindtijd was 2.47. Uiteraard voor de maan!
Terug bij de vereniging kreeg ik te horen dat ik voorlopig moest blijven. Ik had drie A-tijden gezwommen en moest dus mee naar de Curacaose Kampioenschappen in juni. Van Jennefer moest ik zelfs een baan gaan zoeken en mocht ik helemaal niet meer terug!
Na de wedstrijd hebben we met mijn aanmoedig ploeg bij ons thuis nog wat gegeten. Vervolgens een drankje gedaan bij Miles en heerlijk slapen.

Zondag was het weer tijd voor een stranddag. Eind van de ochtend zijn we naar Bleu Baai vertrokken. Een strand vrij dichtbij en dat hoort bij een resort. Heerlijk rustige sfeer. De frisbee was mee, we hebben de slackline opgehangen en genoten van de zon. In de middag ging ik met Tess een rondje lopen om foto’s te maken van het strand. Dit deden we zonder slippers... Geen handige keuze! We hadden uiteindelijk een rots gezien waar we op wouden klimmen, maar deze was geheel bedekt met allemaal puntjes! Ons doel was al gezet.. Dus we moesten erop! Bij terugkomst deden de voeten flink pijn, een goede reden om weer lekker gestrekt op het bedje te gaan liggen.

Maandag kwamen we aan op stage en kregen we te horen dat er in verband met de klassefoto’s maar één schoolplein beschikbaar was. Jitse en ik hebben snel onze lessen omgegooid en alles samengevoerd. Een groot succes was het niet... Een groep van bijna 60 kinderen uit groep drie die gymles krijgen op een te klein stuk..... Chaos!
Maandag middag lekker weer schoolwerk. Aan het einde van de middag werd er geklopt aan de deur. Huisvesting stond in de gang, met een nieuwe matras! Ik had ze zaterdag gemaild over het verhaal bij de fysio. Ze hadden net nieuwe matrassen, dus ik kreeg er daar één van. Heeeeerlijk! Een harde matras, waar je niet in een gat wakker wordt! Ik had moeite met er weer vanaf te komen, maar ik moest toch echt nog even trainen in de avond..

Dinsdag had ik een bijzondere stage dag. De leerlingen hadden allemaal toetsweek dus ik mocht geen lesgeven in de gymzaal. Hier hebben ze namelijk last van. Toen dit werd besproken bij de vergadering vroegen de juffen van de kleuters of ik bij hen kon komen helpen. Prima! Deze ochtend heb ik dus drie groepen kleuters les gegeven. Die kinderen kunnen goed luisteren! Wauw! Ik had vorgedaan dat wanneer het fluitje ging ze direct moesten opruimen en zitten. Voor een eerste les reken je daar wat minuten voor.. Maar binnen twee tellen zaten ze allemaal! En ze snapten ook dat ze bij hun groepje moesten blijven en niet zomaar naar een ander team over rennen. In groep drie en vier gaat dat regegeld fout...
In de middag heb ik voor het eerst met mijn leraar van school geskyped over hoe het hier allemaal verliep. Een prima gesprek gehad. Daarna nog even Nick en zijn moeder gesproken. Jolanda was die dag namelijk 50 geworden, en dat mag niet zomaar voorbij gaan! Eigen mams nog even en daarna was het tijd om te gaan eten.
Dinsdag aten we bij twee vriendinnen van Tess, zij zijn hiet voor 10 dagen op vakantie. Daarna zijn we naar Mambo gegaan. Op Mambo wordt iedere dinsdag avond een film gedraaid. Entree is gratis, en ze zetten strandbedden neer voor het scherm. Vooraf weet je niet welke film er gedraaid gaat worden. Deze week was het echt best druk! Er zat meer dan 100 man. Echter toen de film startte.. Bleek het The wolverine te zijn en vertrokken de nodige mensen weer. Ook wij zijn na vijf minuten weggelopen. Een stukje verderop hebben we nog heerlijk op een strandbed gelegen en gezellig een drankje met elkaar gedaan.

Woensdag ochtend help ik met voorlezen op de basisschool van Ruben. Heel komisch; ik en helpen voorlezen... Ik doe dat bij Avi 7-8-9 van groep 7. Die kinderen lezen beter voor dan ik! Ik doe dus ook maar niet voorlezen, en alleen hun uitspraken verbeteren. Wel werd ik door een leerling herkend! Ze had me zaterdag zien zwemmen in het SDK! Zo merk je weer dat het een klein eiland is..
De stagedag verliep hetzelfde als maandag. Veel te grote groepen op een klein gebied!
In de middag ben ik gaan kijken bij de zwemlessen die Jennefer, mijn zwemcoach, geeft. Dit doet zij op Mambo beach. Gewoon midden op het strand, in de zee! Heerlijk! De intensiteit van het lesgeven gaat daardoor ook wel iets omlaag, maar het is heerlijk om die kinderen zo bezig te zien.
’s Avonds kwamen Jord en JP, stage genoten van Caro en Tess, bij ons eten. Onze huisgenoten ruimen met enige regelmaat de tafel en afwas niet op. We waren daar een beetje klaar mee en daarom heeft Caro de trap vol gezet met de spullen die ons in de wegstonden. Werd ons niet in dank afgenomen! Jammer dan, moet je je zooi maar opruimen!
Het eten was erg gezellig, en daarna hebben Jord en JP ons huis onderzocht. Ze bleven wel erg lang weg.. Wat bleek nou, ze hadden een nieuw terras gevonden! Met daarnaast een soort kamer met vele stoelen erin. Maar die was alleen van boven open! Dus zij wat stoelen eruit gevist. Bleek er ook een tafel in te liggen, maar die lag toch wel wat ver weg.. Maar wacht! Ik had nog wel wat touwen op mn kamer liggen! Snel opgehaald, en op naar de tafel. Over een randje schuifelend naar de tafel toe. Touw er aan vast geknoopt en het andere einde naar Renée gegooid. Met wat trekken en doen kwam de tafel van zijn plek. Maar waarom stonden twee vrouwen dit te doen terwijl we twee mannen hebben?! JP kwam ons toch maar even helpen. Even later was de tafel eruit! Wat bleek.. We misten een tafelpoot..... Maar ach, dat geeft niet, we hebben een tafel op een mooi terras! Kortom, de volgende bbq is bij ons!

Vandaag was ik een dagje vrij. Mijn leerlingen hebben toetsweek en ik kon daar verder niets doen. Gelukkig had ik thuis genoeg te doen. Kamer schoonmaken, wassen draaien, schoolwerk maken, dit verslag typen, foto’s uitzoeken. Oo, en een pan voor me deur weghalen! De pannen die wij gister op de trap hadden gezet, in de hoop dat het werd schoongemaakt en opgeruimd, hadden ze nu voor de deur van Caroline, Renée en mij gezet! Te grappig! Nu staan ze in de gang, op een prachtige plek waar ze ons niet in de weg staan.

  • 17 Maart 2014 - 06:08

    Nick:

    Ziet er goed uit daar! Lekker dat 't er nog uitdaging zit in het wedstrijdzwemmen en dat je inmiddels op een comfortabeler matras mag liggen :-)
    Nog *opent App* 74 dagen en ik kom 't allemaal bekijken! :-D
    Xxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

José

Actief sinds 17 Maart 2014
Verslag gelezen: 253
Totaal aantal bezoekers 16712

Voorgaande reizen:

17 Maart 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

23 Januari 2014 - 13 Juni 2014

Stage op Curacao

Landen bezocht: