De eerste boete is binnen!

Zaterdag was dus het plan om lekker te gaan genieten van het strand. Wij bikini aan, handdoekje mee, ingesmeerd met zonnebrand en op naar het strand! Daar aangekomen hebben we zo’n 20 minuten genoten van de zon voordat de eerste regendruppels ons raakte. Het begon met een klein buitje. Na even schuilen zijn we weer gaan liggen. Vervolgens kwam er een man van een tentje langs en zei: sluit de luiken maar vast, er komt zo een flinke bui aan.. Geen goed bericht! Wij hebben ook maar ons handdoekje gepakt en zijn wat gaan lunchen. Tijdens de lunch kwam er inderdaad een flinke bui naar beneden toe. Even later leek het weer op te klaren. We besloten het nogmaals te proberen en hebben een bedje opgezocht. Dat heeft een kwartiertje geduurd.. Opnieuw een flinke bui! We hebben de hoop toen maar opgegeven en zijn weer naar huis gegaan.
Bij thuiskomst waren we zo verbaasd: Een paar nieuwe jongens waren het huis schoon aan het maken! Beter kan gewoon niet! Beloofd een goede tijd te worden!

Zondag hebben we weer een poging gedaan om aan het strand te gaan liggen. Om half elf zijn we met zeven meiden vertrokken richting Port Maria. Dit is meer richting het westen en daardoor iets minder toeristisch, dachten we. Ook hier lig je gezellig met alle bedjes naast elkaar in een rijtje. Het is nog net niet dat er ieder kwartier een belletje af gaat dat je je weer moet omdraaien. Toch was het strand hier wel natuurlijker dan bij de Jan Thiel baai. Handdoekje erbij en lekker in de zon liggen! Het weer was goed, het strand lag lekker, alleen jammer dat ik last kreeg van duizeligheid. Lange tijden niet gehad en hopelijk blijft het éénmalig. Heb flink hoofdpijn ervan gehad dus ben maar lekker in de schaduw gaan liggen. Tussen de middag zijn we ‘even’ wat gaan eten. We hebben bijna een uur gezeten om tosti’s te eten! Wel werden we vermaakt door een mannetje van een jaartje of 60 met zijn keybord. Playbacken kon hij heel goed!
In de middag ben ik een rondje foto’s gaan maken. Dan merk je pas hoe druk het is. Soms wil je een foto maken zonder mensen, maar dat lukt niet. Toch is het me wel gelukt nog wat toffe foto’s te maken, al vind ik zelf :). Port Maria is ook een van de plekken waar je goed kan snorkelen. Ondanks de hoofdpijn dus de bril opgezet, snorkel erbij en lekker het water in. Onderwater zijn er verschillende vissen te zien en ligt er veel koraal. Je zwemt zo een eind weg. Heerlijk!
Eind van de middag zijn we terug gereden. Bij de supermarkt een stokbroodje gehaald om savonds een soepje met stokbrood te eten.

Maandag had ik weer stage. Met frisse energie ging ik hier heen. Wat een prachtige dag! Die kinderen blijven lekker enthousiast. Sommige snappen je voor geen meter, en daar kan ik dan alleen maar om lachen. Zo stond er een situatie: Op de grond lag een rubberen matje om op te staan met daarbij een bal. Drie meter daar vanaf stonden vijf blokjes die ze moesten omrollen. Lijkt mij vrij visueel en daardoor duidelijk voor de kinderen. Toch kunnen sommigen het presteren om met de rug naar de blokjes te gaan staan en vervolgens te vragen wat ze moeten doen, nadat er al een voorbeeld is gegeven. Heerlijk!
Aan het einde van de dag hebben we badminton gespeeld. Dit is geen groots succes hier in verband met de wind die eigenlijk altijd aanwezig was. In een uur tijd zijn er drie shuttles op het dak geraakt. Een bij mij en twee bij Jitse. Twee waren er makkelijk te krijgen.. De laatste lag vrij ver het dak op. Jitse vond het wel een goed idee dat ik met de ladder het dak op zou klimmen..... Die ladder is al twijfelachtig.. En dan ook nog eens een dak van golfplaten.. Toch maar gedaan! Zit ik daar op het dak zie ik ineens verder op bij een lokaal drie juffen staan die me uit stonden te lachen en fotos zaten te maken! Later sprak ik ze nog even, ze vonden dat ik wel erg veel lef had dat ik het dak op durfde. Graag gedaan!
Na het ophalen van Caroline bij stage stond er aan de andere kant van de weg politie controle. Ik moest ruim een uur later over wie weg rijden. We hadden bedacht dat de politie dan al wel weg zou zijn.. Maar helaas! Ik rij de bocht om en iedereen mag doorrijden, behalve ik.

Deze week iets meer informatie over onze geweldige auto. Ik had al eens verteld dat ik blij zou zijn als we aan het einde een stuur en een stoel in zouden leveren. Vorige week had ik verteld van de motorklep en de bouten die niet op de wielen zaten. Daarnaast deed ook het knipperlicht het niet, de toeter was defect en de lampen doen het heeeeel zachtjes. Dus wij maar eens de huurbaas bellen. Hij is de volgende ochtend om half zes(!) aan het sleutelen geweest. Hierna zat de motorkap weer redelijk goed vast en deed het knipperlicht het in principe wel maar het gewone licht ging knipperen in plaats van het oranje knipperlicht.... Kortom, de lampen en de toeter doen het nog steeds niet..
Vorige week donderdag kreeg ik ook berichtje van Caroline.. ‘Er is vette schade gereden aan onze auto!’ Stress... We hebben niets zien gebeuren dus dat moet dan ’s nachts gebeurt zijn. Ik heb ma geskypet om te vragen hoe dat verzekeringstechnisch allemaal in elkaar zat. Ook nog anderen naar het contract laten kijken, maar het zou er toch op neerkomen dat we flink moesten gaan betalen. Met flinke tegenzin die man opgebelt en het verhaal verteld. De volgende ochtend is hij komen kijken bij de schade en wat bleek, het was schade die er al vet lang zat! Kortom, behoorlijke stress om niets.
Donderdag kreeg ik weer een berichtje van Caroline.. ‘De auto start nu écht niet meer’ Waarom écht? Afgelopen dinsdag zette Caroline mij af op stage. Ik moest wat uit de kofferbak pakken dus had ik de auto sleutel nodig. Ik gaf de sleutel daarna terug en liep weg. Opeens hoorde ik ‘José... Help!’ De auto startte niet meer. Ik loop terug en op dat moment bedacht Caroline zich dat het handig is om de auto in P te zetten tijdens het starten in plaats van de D.... Maargoed, nu deed die echt niets meer! Die man weer gebelt en hij is er heen gegaan. Caroline was ondertussen al terug op stage dus die man was alleen bij de auto. Hij beweerde dat de auto in één keer startte... Toch wel erg bijzonder dat de ramen nu weer op ‘normale snelheid’ omhoog gaan en het lampje van de accu een stuk minder brand.... Maar voorlopig doet die het weer!
Overigens ben ik benieuwd naar het vervolg van ons auto-verhaal.. Bij de foto’s is een rondleiding door de auto te zien.

Enfin, politie controle. ‘Juffrouw, waar is kenteken?’ ‘Geen idee... Gestolen denk ik?’ ‘Heb jij papier?’ ‘Vast wel... Ja, hier is het!’ ‘Oké. Ik ga jou dingen zeggen, moet jij doen’ ‘Prima!’ .. Man loopt naar voor de auto ‘Links knipper’..... ‘rechts knipper’..... ‘Links knipper’.... Man kijkt raar. ‘Rechts knipper’.. ‘Iesss niet goed juffrouw’ ‘Nee, klopt, had ik je ook kunnen vertellen! Huurbaas is ermee bezig’ ‘Oke, licht’ .. Ik zet het licht aan.. ‘LICHT!’ ‘Kan niet feller, dit is waar je het mee moet doen’ .. Zijn blik werd er niet beter op.. Het zelfde riedeltje moest ik ook achter laten zien, maar daar was alles in orde. De man loopt weg en gaat in overleg. Vervolgens komt hij terug en vraagt of ik dit wist. Ja, maar de huurbaas is er druk mee bezig. ‘Oke juffrouw dan zijn hier de pa.... Kunt u de toeter even doen?’ ‘Uhm.. die is kapot..’ ‘Dan heb jij probleem, zoveel kapot, ik ga boete schrijven’ ZUCHT.. Ik had bijjjjna mijn papieren gehad. Het scheelde vijf centimer! Boete voor kapote toeter is gelukkig maar 20€ en de huurbaas komt hem betalen. Alle bedragen van de boetes staan er op. In Nederland is onnodig toeteren 300€, hier kost je dat.. Hou je vast.. 10€! Alleen heeft iedereen hier wel een reden om te toeteren, dus zul je die boete nooit krijgen.

Hierna doorgereden naar het zwembad om te zwemmen. Voor het eerst geen kramp gehad en daarbij zelfs stukjes echt op een lekker tempo kunnen zwemmen. Tussendoor kreeg ik voor het eerst echt wat contact met de zwemmers en dit voelde positief. Ze waren erg aardig en dit geeft meer energie om de volgende keer weer te komen. Tegen het einde aan kreeg ik ook nog wat tips om de vlinderslag te verbeteren. Na de training stond ik onder de douche, en toen kwam er voor het eerst een momentje dat ik ergens ver weg misschien wel het topsport zwemmen miste...

Dinsdag was weer een stage dag. Zoals het er nu uitziet wordt dit iedere week de zwaarste dag. Groep vier is heerlijk om mee te beginnen. Ze luisteren, doen meestal wat je ze vraagt en snappen wat ze moeten doen. Vervolgens komt groep zeven schagerijnig binnen. Ze doen vervelend tegen elkaar en luisteren hebben ze nog niet geleerd geloof ik. Eenmalig heb ik vijf minuten op ze gewacht tot iedereen zat en stil was! Ongelofelijk. Dan afsluiten met groep drie. Die zijn ontzettend druk en snappen er maar weinig van. Ik heb exact hetzelfde gedaan als bij de groep drie in de andere school en het was chaos. Halverwege de les kwamen er twee nieuwe kinderen bij omdat ze klaar waren met de opdracht in de klas. Ze komen gewoon binnen gerend en rennen overal dwars doorheen. Gooien met pittenzakjes van anderen, verslepen pionnetjes. En de klassenjuf? Die zit rustig toe te kijken..

Dinsdag midden heb ik een paar duiven hoofdpijn bezorgt. Ik zit vaak aan de grote tafel te werken, en iedere keer komen er duiven binnen naar de keuken toe. Ik was het zat om steeds op te staan. In mijn kamer had ik pittenzakjes liggen.. Dus steeds als die duif binnen kwam wandelen en halverwege de kamer was gooide ik een pittenzakje. De duif schrok hier enorm van en vloog hard weg. Alleen was de duif vergeten dat er een hek zit waar je niet doorheen kan vliegen... :)

Woensdag was een normale, relaxte stage dag. De juffen hielden zich iets meer op de achtergrond en dat was positief. De kinderen van groep zes waren erg teleurgesteld dat vrijdag de les niet door gaat omdat ze naar de kerk moeten. Voor mij is die reactie een groots compliment.
In de avond lekker rustig aan gedaan.

Donderdag mocht ik naar de Joan Maurits school. Het is zo bizar dat ik op donderdag zo veel leukere lessen kan draaien met de groepen dan op de dinsdag. Deze dag heb ik een heerlijke stagedag gedraaid, terwijl ik dezelfde activiteiten heb gegeven. Hoogtepunt van vandaag was toch wel eenmalig de uitleg van het dribbelspel. Ik vertelde dat de kinderen allemaal, op een na, een bal zouden pakken en gaan dribbelen. De laatste persoon gaat proberen om de bal weg te tikken bij de spelers. Daarbij vertelde ik dat ik niemand een bal op de basket wou zien gooien en deed daarbij een voorbeeldje. Ringloos in de basket! Daar waren ze toch wel even stil van!
’s Avonds ben ik weer naar het zwembad gegaan. Opnieuw was er politie controle, maar dit keer hoefde ik niet te stoppen! Aangekomen bij het zwembad heb ik maar eens een goede warming-up gedaan. In het water lag ik met drie anderen in de baan. Een daarvan was er maandag ook. De andere twee niet. Halverwege de training vroeg een meid aan mij of ik al langer zwom. Ja, al zo’n vijftien jaar. Oo.. Toen kregen we de opdracht om 10x50meter te zwemmen. Oneven was borstcrawl, even was vlinderslag. Iedereen begon te klagen en moeilijk te kijken. Ik kon er wel om lachen. Die zelfde meid keek me raar aan en zei ‘Jij weet nog niet hoe zwaar dat gaat worden’. Van de tien zwemmers hebben er drie het uitgezwommen waarvan ik er een was. Volgens mij vond ze dat niet zo leuk.... De volgende keer maar proberen om niet bij haar in de baan te gaan zwemmen.
Toen ik thuis kwam hebben we nog de verjaardag van Caroline gevierd. Ze had een grote chocolade taart gekregen en die hebben we met een aantal meiden gegeten. De taart was echt heel groot! We hebben er met negen mensen van gegeten en toen was pas de helft op! Lekker was het wel.

Vrijdag had ik maar één uurtje stage. De rest van de ochtend zaten de kinderen in de kerk. Uit liefdadigheid toch maar Caroline naar het werk gebracht om vervolgens even de was te doen, ontbijten en namen te leren van de leerlingen. Op school met groep acht het chaos doelenspel gespeeld.
In de avond hadden we een barbeque bij de overburen. Erg gezellig, knusjes op twee bbq met zon 30 man. Alleen niet zo handig dat ze vooral veel rauwe kip hadden gekocht. Rond een uurtje of tien hadden we dan toch wel genoeg geegeten.

Vanochtend zijn we rond half elf vertrokken naar Playa Lagun, een strand richting het westen. De rit is dit maal prima verlopen, zonder enige mankementen. We wisten dat we in de buurt waren en ineens hoorde ik ‘Hoooo, linksaf!’. Stuur omgegooid en linksaf. Snel de rem in getrapt anders dan lagen we met de auto en al in het water. Wat een prachtig schattig strand waar we aankwamen! Op het strand lagen wat vissersbootjes en gedurende de dag kwamen er meer bootjes binnen. We hebben heerlijk genoten van het zonnetje. In de middag ben ik wat rond gaan lopen voor foto’s. Er was boven aan de rots een terras waar ik heen liep. Op moment dat ik daar aan kwam lopen zat er een grote leguaan op het muurtje. Mooi foto moment! Ik wou op een muurtje gaan zitten, maar op dat moment sprong er nog een andere leguaan op het muurtje! Uiteindelijk liepen er een stuk of zes rond! Echt supermooi om te zien!
In de middag kwamen er twee schattige kinderen naar ons toe. Caroline en René hebben gezellig met ze gespeeld en gezwommen. Ik vond dat ik doordeweeks al genoeg kinderen vermaakte. Ze hebben lange tijd bij ons gezeten. Daarin merk je ook dat de opvoeding hier erg anders is. Het eerste uur hebben we de ouders niet gezien, terwijl ze met die kinderen in het water zaten. De kinderen konden nog niet zwemmen. Later hebben we even met de ouders gesproken. De moeder bleek ook in Apeldoorn gewoond te hebben! Heel bijzonder. Wel geweldige mensen om mee te praten. Een kwartier nadat deze mensen waren vertrokken kwam er een andere man bij ons. Hij hoorde dat we uit Apeldoorn kwamen en hij woonde daar ook. Hij stond op punt om weg te gaan omdat hij smiddags moest vliegen en hij had nog twee bonnetjes voor een gratis drankje. Ideaal! Al met al een heerlijke middag gehad.
Vanavond lekker relaxt aandoen, en raad eens wat we morgen gaan doen? STRAND!